Deel 5: Het Deense model

In januari 2014 heeft een door Falke & Verbaan en AStri georganiseerde studiereis naar Denemarken plaats gevonden.

“Aanleiding van deze studiereis was de ontstane maatschappelijke discussie met betrekking tot de huidige inrichting van de sociale zekerheid, met name op het gebied van arbo, verzuim en ontslag. Er zijn verschillende partijen geweest die aangaven te willen bewegen in de richting van het Deense model van arbozorg om zo de huidige gesignaleerde knelpunten omtrent arbodienstverlening op te lossen. In dit kader is tevens door SZW een SER-advies aangevraagd.”

Naar aanleiding van deze reis is een bijzonder interessant verslag geschreven, waar vervolgens bijzonder weinig aandacht aan is besteed. Zoals aangegeven in de inleiding zien verschillende partijen het Deense model als inspiratiebron om de “knelpunten omtrent de arbodienstverlening” op te lossen”. De rapportage laat echter goed zien dat er een duidelijke samenhang bestaat tussen sociale zekerheid, flexibele arbeid en arbozorg en dat hier voor verschillende partijen een prijskaartje aan hangt. De voorstander van het Deense model vergelijken appels met peren.

De partijen die aangeven dat ze de arbodienstverlening graag richting het Deense model zien opschuiven zullen de volgende zaken niet voor lief nemen:
• dat werknemers bij ziekte niet 2 jaar, maar gemiddeld 5 weken door de werkgever krijgen doorbetaald;
• dat de “ziektewetuitkering” daarna maximaal 12 maanden duurt (met enkele uitzonderingen);
• dat de financiering van de uitkeringen weer door de overheid gebeurd, waardoor uiteraard de belastingen omhoog moeten;
• dat werknemers ook veel minder bescherming hebben vanuit een arbeidsovereenkomst;
• dat werkgevers zelfstandig (beperkte) informatie op kunnen vragen bij behandelaars en dat de Deense bonden dit ook geen probleem vinden omdat het doel (reïntegratie) de middelen heiligt;
• dat de aandacht voor preventie en arbodienstverlening zoals we die in Nederland kennen grotendeels op de schopstoel gaat?

Nee, een deel van de bovengenoemde partijen wil wel het Deense model voor de arbodienstverlening, maar dan zonder de flexibilisering van de arbeidsmarkt en zonder verdere aantasting van de sociale uitkeringen voor de werknemers. Dat de rekening voor de uitkeringen bij de werkgevers blijft liggen en dat deze vervolgens bijna geen mogelijkheden krijgen om de schade te beperken maakt daarbij niets uit.
Het Deense model ademt de terugkeer naar de WAO voor de Wet Pemba en herinvoeren van de bedrijfsverenigingen, ik geloof niet dat daar iemand op zit te wachten (behalve de FNV), laat staan dat dit überhaupt betaalbaar en beheersbaar is …….

Hierbij de link naar het verslag van de studiereis op de AStri-site:
http://www.astri.nl/media/uploads/files/Verslag_Bevindingen_Kopenhagen.pdf

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *