Naast de Probleemanalyse zijn er ook andere RIV-formulieren aangepakt. In deze post aandacht voor het tweede kern-document van het Re-integratieverslag: het Plan van Aanpak.

Ook het Plan van Aanpak is ‘afgeslankt’; niet zo drastisch als de probleemanalyse, maar van de 4 pagina’s zijn er nog maar 3 over. Is handzamer ook handiger; laten we kijken!

De eerste onsjes zijn van de toelichting afgeschaafd. De toelichting over ‘ziek uit dienst’, GDBM (Als de werknemer niet meer uit dienst kan), deskundigenoordeelen regelmatig evalueren en bijstellen zijn verdwenen. Deze informatie moeten werkgever en werknemer blijkbaar maar ergens anders halen.

Onder 4 treffen we een nieuwe rubriek voor het Plan van aanpak; hier wordt gevraagd naar de functie en de werkzaamheden voor uitval.

De 5e rubriek is een oude bekende; niet uit het Plan van Aanpak, maar uit de probleemanalyse: ‘Visie werknemer en werkgever’. In de toelichting wordt bij de werknemer de arbeidsverhouding genoemd. Er wordt echter niet rechtstreeks gevraagd of er sprake is van een arbeidsconflict. De nadrukkelijke aandacht voor een arbeidsconflict lijkt hiermee verdwenen; mijn verwachting is echter dat het UWV hier streng op zal blijven toetsen.

Het ‘Einddoel van de re-integratie’ is opgeschoven naar 6.1 en er zijn twee opties toegevoegd: ‘Werkhervatting in eigen functie met aanpassingen’ en ‘Ander einddoel dan het advies van uw arbodienst of bedrijfsarts, namelijk:’. De eerste optie werd voorheen niet expliciet genoemd; de tweede klinkt als een uitnodiging voor een sanctie als de WIA-beoordeling toch wordt behaald. GDBM is net als in de Probleemanalyse geen optie.

Het grootste onderdeel van het Plan van Aanpak blijft ‘Afspraken’; sterker nog: deze rubriek is zelfs veel groter geworden. Zoals ik al eerder bij de probleemanalyse aangaf is er iets raars aan de hand met deze rubriek. In de Probleemanalyse wordt niet meer naar de probleemvelden gevraagd. In het Plan van Aanpak komen deze echter in volle glorie terug. Dat wil zeggen compleet met de vraag welke activiteiten en interventies er in moeten worden gezet. De werkgever moet hier zonder de input vanuit de Probleemanalyse zelf invulling aan gaan geven. Ik zou zeggen: hier ligt een prachtige kans voor professionele casemanagers! Dat lijkt mij meer een bijeffect en niet de directe bedoeling van dit formulier; werkgever en werknemer zouden dit zelf ook in moeten kunnen vullen.

Verder vind ik het zelf behoorlijk dubbel dat er in ‘Afspraken’ eigenlijk medische informatie wordt gevraagd: ‘behandeling van psychische klachten, behandeling van fysieke klachten en multidisciplinaire behandelingen’. Strikt gezien hebben we het hier over informatie die de werkgever niet zou mogen registreren. Las daarvan vind ik het goed dat dit er in; interventies worden immers toch als een (gedeeltelijke) verantwoordelijkheid van de werkgever gezien en bieden bovendien de mogelijkheid verzuim in positieve zin bij te sturen!

Het onderdeel waarin de afspraken over evalueren en bijstellen werden vastgelegd is geschrapt! Zie mijn opmerking hierover bij de Probleemanalyse.

Conclusie: de slechte aansluiting tussen de Probleemanalyse en het Plan van Aanpak vind ik echt storend. Dat is jammer omdat beide documenten de motor van het Re-integratieverslag zouden moeten zijn. Het UWV had hier beter over na moeten denken.